'The Box'
Blijf op de hoogte en volg Danee
04 April 2016 | Namibië, Swakopmund
Nadat Maaike en ik de vuurdoop op het schoolplein hadden gehad, was het tijd om de leerlingen en docenten te ‘ontmoeten’. We gingen namelijk net als de leerlingen naar de lessen en deden gewoon de opdrachten mee. Bij elke les gingen we fijn achteraan zitten en deden alsof we bij het behang hoorden.
Maar helaas bleven we nooit onopgemerkt.
‘Are you from Germany?’ was vrijwel altijd de eerste vraag die werd gesteld. ‘No we are from the Netherlands, that’s near Germany.’
Waarop de docent altijd uitlegde ‘They come from Holland, so you can speak Afrikaans, they will understand.’
Pardon? Ik spreek en versta geen Afrikaans. Maar blijkbaar denken de mensen hier dat Nederlands en Afrikaans precies hetzelfde is. En als ik dan reageer met ‘sorry, I don’t understand it’. Kijken ze me aan alsof ik een zak boerenkool ben, ik zal je verklappen, boerenkool kennen ze hier niet.
Dus na het hele rijtje vragen begint de les. De docent zegt ‘Goodmorning’ en de klas zegt ‘Goodmorning Miss …’. De docent vertelt waar ze het over gaan hebben en deelt een opdracht, plaatje of tekst uit. De leerlingen hebben hier geen of vrijwel geen boeken, dus de docenten printen elke les een bladzijde met een opdracht of tekst uit. Ook gaat meestal elke les over iets heel anders, maar dat terzijde.
Dus we zitten bij grade 9 English Class. Ze krijgen les van Miss van Deventer die ook IPA (Integrated Performing Arts) en Geography geeft.
Ze gaan het hebben over schrijven. Hoe schrijf je een goed verhaal, brief of opstelling. Ze tekent een poppetje op het bord en heeft het over het hoofd, de romp en de benen. Zo zou een verhaal er ook uit moeten zien. Je hebt een inleiding, dan het verhaal en een afsluiting.
Iedereen heeft 4 inleidingen van verhalen gekregen, je mag er eentje uitkiezen en die ga je verder schrijven. Dus je schrijft de romp en de benen. Aangezien ik van schrijven en verhaaltjes hou ben ik natuurlijk als een speer aan de slag gegaan en ik miste meteen mijn Taal lessen op de basisschool en mijn Nederlands lessen op de middelbare school.
Het verhaal dat ik koos was ‘The Box’.
Jullie zijn vast nieuwsgierig geworden naar mijn verhaal, dus ik ben zo aardig geweest om het voor jullie over te typen. Mijn Engels grammatica is nooit mijn sterke kant geweest, dus let alsjeblieft niet op de fouten.
‘The Box’
I was walking down the street when I saw a small wooden box by the road. Suddenly, I heard a voice say, ‘Help! Let me out of here!’ To my surprise, the voice was coming from the box.
So I slowly walked to the box, but I didn’t see anything. I heard a noise again, so I jumped away from the box. I looked around if someone saw me. Luckily, no one saw me. I carefully step towards the box. One step, another one, I sighed. I looked into the box but I didn’t see anything. I slowly moved my hands towards the box when a voice interrupted me. ‘Hey! Watch out! You poked me in my eyes!’ ‘I poked who in the eyes?’ was my answer.
And in that moment a dog appears. A really nice looking, fluffy, talking dog. I saw that he needed some help, because he was stuck in the box. I asked why I couldn’t see him first. The dog told me that his owner, a magician, changed him into an invisible dog because he didn’t want a Labrador but a Chihuahua. ‘But why can I see you know?’ was what I asked. The dog answers: ‘I can turn myself into a visible dog, but only for 2 minutes a day’. And in that moment the dog disappeared again.
Nou ge-wel-dig. Hoop dat jullie je vermaakt hebben met mijn grade 9 verhaaltje haha.
Maar zo worden de 45-minuten lessen dus gevuld op de Namib High School. Ze krijgen vaak lees- of schrijfopdrachten die ze tijdens de les moeten maken. Huiswerk krijgen ze hier bijna niet, want de meeste kinderen moeten nog zo een 10 tot 15 kilometer naar huis lopen en wanneer ze thuis zijn moeten ze voor hun broertjes, zusjes of kinderen zorgen.
Wanneer de bel gaat, stoppen ze het werk in hun tas of geven ze het aan de docent en gaan weer naar de volgende les. Wanneer het klaslokaal leeg is, lijkt het net alsof er niks gebeurd is.
Tot het volgend verslag!
Liefs Danee
Maar helaas bleven we nooit onopgemerkt.
‘Are you from Germany?’ was vrijwel altijd de eerste vraag die werd gesteld. ‘No we are from the Netherlands, that’s near Germany.’
Waarop de docent altijd uitlegde ‘They come from Holland, so you can speak Afrikaans, they will understand.’
Pardon? Ik spreek en versta geen Afrikaans. Maar blijkbaar denken de mensen hier dat Nederlands en Afrikaans precies hetzelfde is. En als ik dan reageer met ‘sorry, I don’t understand it’. Kijken ze me aan alsof ik een zak boerenkool ben, ik zal je verklappen, boerenkool kennen ze hier niet.
Dus na het hele rijtje vragen begint de les. De docent zegt ‘Goodmorning’ en de klas zegt ‘Goodmorning Miss …’. De docent vertelt waar ze het over gaan hebben en deelt een opdracht, plaatje of tekst uit. De leerlingen hebben hier geen of vrijwel geen boeken, dus de docenten printen elke les een bladzijde met een opdracht of tekst uit. Ook gaat meestal elke les over iets heel anders, maar dat terzijde.
Dus we zitten bij grade 9 English Class. Ze krijgen les van Miss van Deventer die ook IPA (Integrated Performing Arts) en Geography geeft.
Ze gaan het hebben over schrijven. Hoe schrijf je een goed verhaal, brief of opstelling. Ze tekent een poppetje op het bord en heeft het over het hoofd, de romp en de benen. Zo zou een verhaal er ook uit moeten zien. Je hebt een inleiding, dan het verhaal en een afsluiting.
Iedereen heeft 4 inleidingen van verhalen gekregen, je mag er eentje uitkiezen en die ga je verder schrijven. Dus je schrijft de romp en de benen. Aangezien ik van schrijven en verhaaltjes hou ben ik natuurlijk als een speer aan de slag gegaan en ik miste meteen mijn Taal lessen op de basisschool en mijn Nederlands lessen op de middelbare school.
Het verhaal dat ik koos was ‘The Box’.
Jullie zijn vast nieuwsgierig geworden naar mijn verhaal, dus ik ben zo aardig geweest om het voor jullie over te typen. Mijn Engels grammatica is nooit mijn sterke kant geweest, dus let alsjeblieft niet op de fouten.
‘The Box’
I was walking down the street when I saw a small wooden box by the road. Suddenly, I heard a voice say, ‘Help! Let me out of here!’ To my surprise, the voice was coming from the box.
So I slowly walked to the box, but I didn’t see anything. I heard a noise again, so I jumped away from the box. I looked around if someone saw me. Luckily, no one saw me. I carefully step towards the box. One step, another one, I sighed. I looked into the box but I didn’t see anything. I slowly moved my hands towards the box when a voice interrupted me. ‘Hey! Watch out! You poked me in my eyes!’ ‘I poked who in the eyes?’ was my answer.
And in that moment a dog appears. A really nice looking, fluffy, talking dog. I saw that he needed some help, because he was stuck in the box. I asked why I couldn’t see him first. The dog told me that his owner, a magician, changed him into an invisible dog because he didn’t want a Labrador but a Chihuahua. ‘But why can I see you know?’ was what I asked. The dog answers: ‘I can turn myself into a visible dog, but only for 2 minutes a day’. And in that moment the dog disappeared again.
Nou ge-wel-dig. Hoop dat jullie je vermaakt hebben met mijn grade 9 verhaaltje haha.
Maar zo worden de 45-minuten lessen dus gevuld op de Namib High School. Ze krijgen vaak lees- of schrijfopdrachten die ze tijdens de les moeten maken. Huiswerk krijgen ze hier bijna niet, want de meeste kinderen moeten nog zo een 10 tot 15 kilometer naar huis lopen en wanneer ze thuis zijn moeten ze voor hun broertjes, zusjes of kinderen zorgen.
Wanneer de bel gaat, stoppen ze het werk in hun tas of geven ze het aan de docent en gaan weer naar de volgende les. Wanneer het klaslokaal leeg is, lijkt het net alsof er niks gebeurd is.
Tot het volgend verslag!
Liefs Danee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
