3 streepjes voor, ik bedoel zij.
Blijf op de hoogte en volg Danee
18 Februari 2016 | Namibië, Swakopmund
Elkaar aantikken. Wijzen. Fluisteren. Briefjes doorgeven. Staren. Praten. Kijken.
Student: ‘Miss I like your shoes’
Miss Van Deventer: ‘Who me?’
Student: ‘No hers!’ En terwijl hij dat zei wees hij naar mijn schoenen.
Hij wees naar mijn adidas schoenen. Voor mij mijn gewone doodnormale adidasschoenen. Saai zwart met witte streepjes.
Nou voor de studenten op de Namib High School waren het geen gewone saaie zwarte schoenen. Het waren Adidasschoenen.
Ik was het gesprek van de dag, ofja mijn schoenen waren het gesprek van de dag.
Iedereen stootte elkaar aan, wees naar mijn schoenen, sprak erover of stond er naar te staren. Ik voelde me zo ongemakkelijk! Normaal denk ik ‘valt mijn buikje in deze kleding op?’, ‘is mijn haar niet teveel ontploft?’ of ‘zit mijn make-up wel goed?’. Vandaag hoefde ik me daar niet druk over te maken. Er werd namelijk alleen maar naar mijn schoenen gekeken.
In eerste instantie dacht ik dat ze keken met de gedachte van ‘oh mijn god, wie trekt er serieus nou adidas schoenen aan. Dat is echt iets voor stomme mensen.’ Maar later begon ik meer te denken dat hun gedachtes als volgt gingen ‘wajooooo, wat een frisse patta’s! Lekkere adidasschoentjes!’.
Waarschijnlijk waren beide gedachtes niet correct, maar ik heb ze voor het gemak even uitvergroot.
Mijn schoenen waren dus ‘de bom’, geen idee of dat tegenwoordig nog een hip woord is, maar jullie snappen me wel. Als ik er zo over nadenk, K3 gebruikt ‘en jij bent de bom!’ ook in een nieuw liedje. Dus het zal vast wel hip zijn.
In Nederland zou ‘wat een leuke schoenen’ wel het laatste zijn wat iemand tegen me zou hebben gezegd als ik deze schoenen aan had. Ik heb thuis een ruime keuze aan schoenen en ik heb zeker niet mijn leukste schoenen meegenomen. Ik wilde graag schoenen meehebben die lekker zitten, lekker lopen en hier kunnen overleven. Dus ik nam deze adidasjes mee en liet mijn nikies thuis. Ik weet niet hoe ze hier op nikies zouden reageren, misschien nog heftiger of zijn nikies al ‘uit’?
Ik hoop dat dit voorlopig de enige staarcompetitie zal zijn.
Gelukkig zijn de leerlingen en docenten op de Namib High School hier ontzettend aardig dus zelfs na deze aanstaardag, voel ik me nog op mijn gemak. Meer over de Namib High School lees je snel in een ander reisverslag, want deze school is in vele opzichten anders dan de middelbare scholen in Nederland.
Groetjes van deze ultraspeciale bijzondere hippe om aandacht vragende adidas sneaker dragende Danee!
Student: ‘Miss I like your shoes’
Miss Van Deventer: ‘Who me?’
Student: ‘No hers!’ En terwijl hij dat zei wees hij naar mijn schoenen.
Hij wees naar mijn adidas schoenen. Voor mij mijn gewone doodnormale adidasschoenen. Saai zwart met witte streepjes.
Nou voor de studenten op de Namib High School waren het geen gewone saaie zwarte schoenen. Het waren Adidasschoenen.
Ik was het gesprek van de dag, ofja mijn schoenen waren het gesprek van de dag.
Iedereen stootte elkaar aan, wees naar mijn schoenen, sprak erover of stond er naar te staren. Ik voelde me zo ongemakkelijk! Normaal denk ik ‘valt mijn buikje in deze kleding op?’, ‘is mijn haar niet teveel ontploft?’ of ‘zit mijn make-up wel goed?’. Vandaag hoefde ik me daar niet druk over te maken. Er werd namelijk alleen maar naar mijn schoenen gekeken.
In eerste instantie dacht ik dat ze keken met de gedachte van ‘oh mijn god, wie trekt er serieus nou adidas schoenen aan. Dat is echt iets voor stomme mensen.’ Maar later begon ik meer te denken dat hun gedachtes als volgt gingen ‘wajooooo, wat een frisse patta’s! Lekkere adidasschoentjes!’.
Waarschijnlijk waren beide gedachtes niet correct, maar ik heb ze voor het gemak even uitvergroot.
Mijn schoenen waren dus ‘de bom’, geen idee of dat tegenwoordig nog een hip woord is, maar jullie snappen me wel. Als ik er zo over nadenk, K3 gebruikt ‘en jij bent de bom!’ ook in een nieuw liedje. Dus het zal vast wel hip zijn.
In Nederland zou ‘wat een leuke schoenen’ wel het laatste zijn wat iemand tegen me zou hebben gezegd als ik deze schoenen aan had. Ik heb thuis een ruime keuze aan schoenen en ik heb zeker niet mijn leukste schoenen meegenomen. Ik wilde graag schoenen meehebben die lekker zitten, lekker lopen en hier kunnen overleven. Dus ik nam deze adidasjes mee en liet mijn nikies thuis. Ik weet niet hoe ze hier op nikies zouden reageren, misschien nog heftiger of zijn nikies al ‘uit’?
Ik hoop dat dit voorlopig de enige staarcompetitie zal zijn.
Gelukkig zijn de leerlingen en docenten op de Namib High School hier ontzettend aardig dus zelfs na deze aanstaardag, voel ik me nog op mijn gemak. Meer over de Namib High School lees je snel in een ander reisverslag, want deze school is in vele opzichten anders dan de middelbare scholen in Nederland.
Groetjes van deze ultraspeciale bijzondere hippe om aandacht vragende adidas sneaker dragende Danee!
-
19 Februari 2016 - 11:27
Yvonne Corvers:
Hoi Danee,
Als je meer reacties wilt kun je het beste een lezerslijst aanmaken met emailadressen
Mensen krijgen dan een mailtje als je een verslag hebt gepost.
Heel veel succes in Namibië
Ben benieuwd wat voor reacties je zou krijgen op naaldhakken -
19 Februari 2016 - 11:32
Anneke Schiepers:
Hoi Danee,leuk verhaal ,wat schoenen al een aandacht kunnen krijgen dat zijn wij niet gewend,zijn misschien geld waard,ha,ha ha.fijn dat docenten en studenten aardig zijn wat zeer belangrijk is.hoe is het met Maike? Hoopt natuurlijk dat haar koffer alsnog snel terecht komt.we wensen jullie een fijn en gezellig verblijf toe in het prachtige Namibie. Oma en opa in het koude Nederland.xxxx. -
19 Februari 2016 - 13:43
Audrey:
Je zou een actie kunnen starten dat wij al onze "oude" (in hun ogen nog super goed en cool) sportschoenen opsturen naar jou daar en dan kan jij ze gratis uitdelen.
Toen wij in Kenia waren hebben wij onze kleding schoenen en slippers daar ook achter gelaten.
Xxx Audrey
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
